استاندارد ملی ایران شماره ۳۰۷۶ با عنوان ” استاندارد اتصالات فولادی جوشی لب به لب برای لوله کشی گاز طبیعی در ساختمان ها _ ویژگی ها و روش های آزمون ” نخستین بار در سال ۱۳۶۸ تدوین و منتشر شد.
استاندارد ملی ۳۰۷۶ برای اولین بار مورد تجدید نظر قرار گرفته و در مورخ ۱۳۹۹/۱۲/۲۳ تصویب شد. این استاندارد جایگزین استاندارد ملی ایران شماره ۳۰۷۶ : سال ۱۳۶۸ می باشد.
هدف از تدوین استاندارد اتصالات جوشی گاز، تعیین ویژگی و روش های آزمون اتصالات بدون درز و درزدار فولادی لب به لب جوشی برای لوله کشی گاز طبیعی در ساختمان های مربوط به مشترکین عمده و جزئی گاز طبیعی می باشد. اتصالات جوشی این استاندارد شامل زانویی، تبدیل، سه راهی و چهارراهی و درپوش ( کپ ) می باشد.
برای ساخت اتصالات در دامنه کاری زیر، از استاندارد ۳۰۷۶ استفاده می گردد:
-
اتصالات جوشی بدون درز (مانیسمان ) و درزدار تا اندازه اسمی ۴ اینچ مصرفی در فشار کاری حداکثر ۱/۴psi و تا حجم مصرف ۱۰۰ متر مکعب بر ساعت
-
اتصالات جوشی بدون درز تا اندازه اسمی ۱۲ اینچ مصرفی در فشار کاری ۲psi تا ۶۰psi و تا حجم مصرف ۵۰۰۰ مترمکعب بر ساعت
-
برای ساخت اتصالات جوشی با اندازه اسمی بالاتر از ۱۲ اینچ، باید تایید خریدار همراه الزامات ساخت اخذ گردد.
نکته: این استاندارد در مورد اتصالات جوشی ریختگی یا اتصالات تولید شده با روش ماشینکاری قطعات ریختگی، کاربرد ندارد.
تبدیل غیر هم مرکز و تبدیل هم مرکز